สิ่งที่น่าสนใจ

เก้งเผือก (Albino Barking Deer) หรือที่มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Muntiacus muntjak เป็นเก้งชนิดหนึ่งที่มีความพิเศษตรงที่มันเป็นสัตว์เผือกโดยสมบูรณ์ ขนของเก้งเผือกมีสีขาวทั่วทั้งตัว เนื่องจากมีความบกพร่องของยีน ส่วนจมูกจะเป็นสีชมพูและดวงตาจะเป็นสีแดง เนื่องจากขาดเมลานิน ลักษณะอื่น ๆ จะคล้ายกับเก้งทั่วไป ตัวผู้มีเขาสั้นและมีแขนงเล็กๆ ข้างละ 2 กิ่ง ตัวเมียไม่มีเขา แต่มีพู่ขนสั้น ๆ บนหัว เก้งเผือกมักจะอยู่ตามลำพังและหากินในช่วงเย็นถึงเช้าตรู่ บางครั้งก็ส่งเสียงร้องคล้ายกับเสียงสุนัขเห่าเมื่อตกใจ

 ถิ่นอาศัย

เก้งเผือกอาศัยอยู่ในพงหญ้าทึบและป่าที่มีต้นไม้หนาแน่นเพื่อหลบซ่อนจากผู้ล่า พบการแพร่กระจายในแถบเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เช่น ประเทศบรูไน, อินโดนีเซีย, มาเลเซีย และประเทศไทย โดยมันอาศัยอยู่ใกล้กับแหล่งน้ำและในพื้นที่ที่มีต้นไม้หนาแน่น

 อาหาร

เก้งเผือกกินใบไม้และกิ่งไม้เป็นอาหารหลัก บางครั้งอาจกินผลไม้และดินโป่ง

 พฤติกรรม

เก้งเผือกมักอยู่ตามลำพังและมีการหากินในช่วงเย็นถึงเช้าตรู่ ส่วนกลางวันจะหลบอยู่ตามพุ่มไม้หรือป่าทึบ มีประสาทหู, ตา, และจมูกที่ไวมาก หากตกใจจะวิ่งหนีและส่งเสียงร้องคล้ายกับเสียงสุนัขเห่า พฤติกรรมนี้คล้ายกับเก้งทั่วไปที่มักจะขี้ตกใจ

 อื่นๆ

เก้งเผือกมีขนสีขาวที่ทำให้มันสวยงาม แต่การมีขนสีขาวก็ทำให้มันไม่สามารถซ่อนตัวจากผู้ล่าได้ดี ซึ่งทำให้มันอยู่ในธรรมชาติได้ยาก

 วัยเจริญพันธุ์

เก้งเผือกตัวเมียเข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่ออายุประมาณ 7–9 เดือน ส่วนตัวผู้เข้าสู่วัยเจริญพันธุ์เมื่ออายุประมาณ 11–12 เดือน สามารถผสมพันธุ์ได้ตลอดทั้งปี ตัวเมียตั้งท้องนาน 7–8 เดือนและออกลูกครั้งละ 1 ตัว หลังจากนั้นตัวเมียสามารถผสมพันธุ์ใหม่ได้ภายในไม่กี่วัน ซึ่งทำให้ตัวเมียสามารถมีลูกใหม่ได้ทุก ๆ 7 เดือน